Dit blog schreef ik ruim een half jaar geleden, aan het einde van mijn zwangerschapsverlof. Toch vind ik hem de moeite waard om nog te delen, omdat hij vertelt over hoe we dragen op vakantie. Zucht… Mijn lieve kleinste kleintje, Lees meer …
Nog veel te jong was hij, toen wij hoorden dat hij ziek was. Beter worden kon niet meer. Wel kon zijn leven zo lang mogelijk zo aangenaam mogelijk gemaakt worden. Op dat moment wilde ik graag iets doen voor hem. Lees meer …
Het is zes uur ‘s avonds. Kleuter en peuter zijn moe en hongerig. Ze mopperen, huilen en maken ruzie. We wachten op papa. De honden moeten uitgelaten worden en daarna gevoerd. En ik moet nog koken ook. Ik vind dit Lees meer …
Na de geboorte van onze tweede zoon was het dan zover. Ik moest voor het eerst onze oudste naar school brengen, en zusje en broertje moesten mee. De eerste poging deed ik met kleine broer in de draagdoek, en een Lees meer …
Dragen doe ik dagelijks. Omdat het praktisch is, omdat het mijn kindje geeft wat hij nodig heeft, en omdat het gewoon erg gezellig is. Wandelwagens zijn ondingen Toen ik zwanger was van ons eerste kind, wist ik één ding zeker. Lees meer …
